Świadomość podlega zewnętrznym wpływom

Człowiek jest samodzielną i samorządną osobą. Osoba rządzi się moralnością. Moralność człowieka stanowi jego osobiste odniesienie do innej osoby.

Osoba jest podmiotem istnienia. Przynależy więc do porządku egzystencjalnego. W związku z tym osobę charakteryzują transcendentalne własności prawdy, dobra i piękna. Właśnie te własności decydują o moralnej aktywności osoby. Ta aktywność polega na wysyłaniu aktów osobowych kontemplacji, sumienia i upodobania. Akty osobowe docierające do władz duchowych powodują podejmowanie przez nie działań moralnych przejawiających się już na zewnątrz i dotyczących spotykanych ludzi. 

Taka aktywność działa najlepiej we wspólnocie rodzinnej. Działa albo powiemy, że raczej działała dobrze dawniej. Ale tak naprawdę z relacjami osobowymi mamy do czynienia tylko w rodzinie. Bo różne związki przyjacielskie są już oparte na wspólnych zainteresowaniach, albo na zgodnych poglądach, albo wreszcie na wspólnych działaniach i dokonaniach. Należy jednak mieć świadomość, że takie związki są zawarte w sferze umysłowej, czyli w naszej świadomości, i wcale nie dosięgają poziomu egzystencjalnego podmiotowości osobowej.

Jeśli więc zabraknie nam życia osobowego, jeśli zabraknie w związku z tym osobowej aktywności, to zaczynamy żyć i działać (czyli "żyć i działać") na poziomie świadomościowym. Ale trzeba wiedzieć, że to odrealnia nas samych, odrealnia nasze życie i nasze działania. Ponieważ prawdziwie realne są działania moralne i osobowe. Wszystko inne polega na intencjonalnej świadomości, a więc jest tylko intencjonalne a nie realne (wirtualne, jak dziś mówimy). Działanie intencjonalne nie buduje naszej realnej osobowości, tworzy jedynie wirtualny kocioł wszelkich intencji poznawczych (wyobrażonych zamierzeń), wirtualnych wyborów i przeżywania tego, co sobie wyobrażamy. Bez pomocy innych osób nie ma możliwości wyrwania się z tego świadomościowego i wirtualnego kociołka'

Dzisiejsza praca zawodowo oraz internetowa rozrywka, które są oparte w przeważającej mierze lub całkowicie o wirtualny przepływ informacji, utrwalają w ludziach, zwłaszcza młodych, procesy świadomościowe, czyli myślenie intencjonalne. W ten sposób człowiek wpada w pułapkę pozornego działania i pozornego życia. Ponadto wydaje mu się, że myśli i działa zupełnie niezależnie i samodzielnie, ale to jest tylko złudzenie. Trzeba wiedzieć, że wszelkim zewnętrznym wpływom podlega właśnie nasza świadomość. Prawdziwie niezależna od takich wpływów jest tylko nasza osoba. Do naszej świadomości można przekazywać medialnie dowolne informacje wirtualne, zaś świadomość nie posiada realnych odniesień i zasad, żeby cokolwiek ocenić i przeciwstawić się temu. Świadomość dysponuje jedynie wolnym wyborem, który działa zupełnie dowolnie, raz wybierając to, a raz zupełnie coś innego

Warunki dobrej produkcji

Tajwan utrzymuje swoją dominację w produkcji półprzewodników. Dlaczego? Zdaniem szefa Narodowej Rady Nauki i Technologii Tajwanu, Wu Cheng-Wena odpowiedzią jest etyka pracy na wyspie.

Wu zwraca uwagę na unikalne warunki, jakie udało się stworzyć dla branży, opierające się na synergii rządu, przemysłu i środowiska akademickiego.

Komentarz: Takie proste rozwiązanie -- faktyczna współpraca instytucji politycznych (rząd) i instytucji gospodarczych (firmy produkcyjne) i instytucji naukowych (uczelnie kształcące pracowników). Ta współpraca poparta etyką pracy daje wspaniałe rezultaty. Tak należy trzymać! Co na to EU-pejscy politycy?

Stara zasada gospodarcza

Pan Wróblewski oceniając sytuację w USA stwierdził, że konserwatyzm nie jest w tym wypadku ideologią, lecz pewnego rodzaju narzędziem do oceny przemian proponowanych przez ideologów. Konserwatyzm jest więc reakcją na postępującą ideologizację życia społecznego, czyli na wariacje zideologizowanej postępowości. Konserwatyzm chce więc przywrócić naturalne zasady funkcjonowania polityki i życia społecznego. Przede wszystkim chodzi o zdrowe zasady działania gospodarki, czyli powrót do produkcji dóbr (narzędzi i przedmiotów) potrzebnych ludziom w codziennym życiu. 

Działanie gospodarki doskonale widać na przykładzie rozwoju wojny na Ukrainie. Państwa zachodnie wysłały do Ukrainy swoje zapasy wojenne, ale okazało się, że nie mają więcej zdolności produkcyjnych. Natomiast Rosja po prostu tylko wznowiła produkcję wojenną, zwłaszcza produkcję amunicji, co radykalnie odmieniło sytuację na froncie. Jak dla mnie, to pokazało najlepiej jak ważne są stare i naturalne zasady gospodarcze, skoro najnowsze rozwiązania informatyczne można zastosować na wojnie, lecz praktycznie nie da się z tego strzelać.

Moc sprawcza i wolność w duchowości

Czym karmi się duchowość? Niewątpliwie karmi się aktami egzystencjalnego podmiotu osoby. Akty osobowe z pewnością niosą ze sobą moc sprawczą, czyli nadzwyczajną energię egzystencjalną. Ta egzystencjalna moc osobowa napędza nasze władze duchowe, żeby mogły działać osobowo. To prowadzi do podejmowania przez władze duchowe działań moralnych, czyli właśnie działań osobowych. Taka sytuacja byłaby doskonałą realizacją osobowej realności człowieka. Ale czy tak jest na co dzień?

Można sądzić, że akty podmiotu osobowego również nie są samorodne. One też potrzebują zewnętrznego wsparcia w postaci relacji osobowych -- zwłaszcza nawiązywanych z Bogiem -- przebiegających na poziomie egzystencjalnym. Otóż na początku -- w momencie stworzenia człowieka -- wszystko przebiegało pięknie. Ale ostatecznie kontakt z Bogiem został dramatycznie przerwany. To poskutkowało w efekcie zanikiem aktywności osobowej człowieka. W tej sytuacji władze duchowe były zmuszone podjąć samodzielne działania. Jak ja mówię, zaczęły działać "na własną rękę". To wprowadziło do ludzkiego działania zupełnie nowe sposoby działania. 

W umyśle pojawiło się myślenie, które zaczęło zastępować dotychczasowe poznanie realności. Myślenie wyrasta bowiem z negacji realności i chwyta się jedynie treści poznawczych (umysłowych albo zmysłowych), przetwarzając i wykorzystując je na swój sposób (tworząc tzw. poznanie intencjonalne). Z kolei wola zaczęła odchodzić od chcenia realnego dobra, wybierając dowolne sposoby myślenia. Należy zaznaczyć, że to pozwoliło człowiekowi podejmować zupełnie nowe sposoby działania. Dlatego człowiek mógł rozwinąć działalność twórczą w zakresie gospodarowania (rolnictwo i przemysł) czy też w zakresie kultury i sztuki (przede wszystkim tworząc język). 

Wolność ludzkiego działania jest oparta na tych samodzielnych działania władz duchowych. Polega ona na myśleniu i wybieraniu. Ta wolność jest związana z procesem zdobywania świadomości, która dzisiaj określa na co dzień nasze działania. Świadomość stanowi sferę intencjonalną. Ta sfera obejmuje przeróżne możliwości naszego działania wyznaczane przez myślenie i wybieranie. Wolność dotyczy więc swobodnego myślenia i dowolnego wyboru. Ale należy pamiętać, że taka wolność pomija stosowanie się do zasad realności. I właśnie w ten sposób otwiera niezliczone możliwości działania zarówno w sferze gospodarczej jak też kulturalnej. Istnieje jednak niebezpieczeństwo, że takie swobodne możliwości działania będą pomijały realne działania. Oznacza to, że istnieje poważne niebezpieczeństwo popadnięcia w pomysły ideologiczne. A ideologia prowadzi nas wprost do działań pozornych i pozorowanych. 

Myśleć możemy w sposób całkowicie dowolny, ale działać musimy w sposób realny, czyli zgodny z zasadami realności.

Potrzebna jest wizja a nie telewizja

Część komentatorów wskazuje na konieczność sformułowania wizji określającej stan państwa polskiego. Zarzucają jednocześnie politykom, że nie mają takiej wizji, a politycy z kolei docinają się tym, że wizje to mają chorzy ludzie. Najlepszy schemat interpretacyjny potrzebnego rozwoju politycznego przedstawił prof. Piątkowski (w swoim wystąpieniu w Xelionie): 

Czy można tutaj dojść do porozumienia? Otóż należy przyjąć, że proponowana wizja ma określone cele i zadania na przyszłość. Należy więc jasno pokazać, co zamierzamy osiągnąć. Trzeba również wiedzieć, że jest to związane z wyznaczeniem właściwego interesu państwa. Jakie więc mają być te cele i zadania? Takie propozycje muszą mieć realny charakter celów społecznych. A więc to będzie bezpieczeństwo państwa oraz rozwój gospodarczy i kulturalny. Problem może się pojawić, gdy będziemy rozważali, jak połączyć oba te aspekty działalności politycznej. Trzeba się bowiem zastanowić, co ma w danym momencie ważniejsze znaczenie i jak realizować oba te zadania. To oczywiście zależy od oceny szerszej sytuacji geopolitycznej świata czy bliższego regionu.

I tutaj dochodzimy do kolejnego etapu, który prof. Piątkowski określił jako strategię. Strategia polega na wyznaczeniu i przyjęciu różnych dróg prowadzących do osiągnięcia założonego celu. Oczywiście chodzi tu o realne i konkretne sposoby działania politycznego. Na czym te działania polityczne polegają? Otóż te działania polegają na przyjęciu jasnych reguł prawnych pozwalających swobodnie działać obywatelom. Polegają także na tworzeniu instytucji zarządzających odpowiednimi zadaniami, czy to będzie zapewnienie bezpieczeństwa państwa, czy to będzie umożliwienie rozwoju gospodarczego (instytucje nadzorujące działalność gospodarczą). Oczywiście o tym wszystkim obywatele muszą być poinformowani, bo faktycznie to oni podejmują konkretne działania.

Przechodzimy już do trzeciego etapu - etapu wykonawczego. Musimy zdawać sobie sprawę, że to stanowione prawo reguluje wszelkie działania i poczynania obywateli oraz instytucji państwowych. Prawo musi zatem być jasno i zrozumiale sformułowane, żeby było zrozumiałe dla każdego człowieka i urzędnika. Prawo pełni bowiem role porządkującą działania, nie powinno natomiast pełnić roli ograniczającej działania. Prawem stanowionym kierują się przede wszystkim instytucje państwowe, które mają za zadanie porządkować działalność w zakresie bezpieczeństwa oraz rozwoju gospodarczego. Taka działalność stanowi i spełniać zadania wykonawcze (execute w układzie Piątkowskiego).

Etap sukcesu. Prof. Piątkowski od tego zaczął prezentując rozwój Polski przez ostatnie 30 lat. To skłoniło go do przedstawienia całego schematu.