Jeżeli mówimy, że państwo powstało w sposób naturalny, to takie stwierdzenie należy odnieść do państwa narodowego. Otóż nie da się uzasadnić, że państwo naturalne powstaje z racji społecznej natury człowieka. Ponieważ ta społeczna natura (dawniej określana jako polityczna) jest tylko podstawą i warunkiem współdziałania i współpracy ludzi. Co oznacza, że człowiek nie żyje samotnie i nie działa sam dla siebie. Ale taka zdolność współpracy nie tworzy od razu państwa. Ona tworzy najpierw małe wspólnoty poczynając od rodziny. Dalej współdziałające rodziny tworzą wspólnoty lokalne (wiejskie). Te wspólnoty lokalne współdziałające szerzej obejmują jakieś grupy plemienne, co powoduje pojawienie się wspólnot regionalnych.
Ale należy pamiętać, że już na tym etapie ważną rolę odgrywają dodatkowe relacje i odniesienia. Otóż każda współpraca i współdziałanie muszą być poparte przez możliwości komunikacyjne. Konieczne są pewne ustalenia w rozmowie. Do tego potrzebny jest wspólny język jako istotne narzędzie porozumiewania się. Co więcej, taka współpraca w szerokim wymiarze lokalnym czy regionalnym wymaga posługiwania się wspólnymi narzędziami roboczymi. A to z kolei narzuca niezbędną produkcję tych narzędzi oraz wymianę doświadczeń w tym zakresie. Pojawia się zatem w związku z wspólnym działaniem cała szeroka otoczka współpracy. To są już kwestie kulturowe i techniczne, które dotyczą ogółu uczestników współdziałania. Obejmują one jakiś proces rozwoju cywilizacyjnego, a więc znacznie wykraczają poza jednostkowe możliwości działania. Można uznać, że zaczyna się wtedy rozwój kultury i sztuki, techniki i gospodarki, co oznacza już zupełnie nowy wymiar współpracy i współzależności. Mamy wtedy do czynienia z szeroką formułą kultury, która łączy współdziałające społeczności.
Wszystko to razem tworzy nową i wyższą wspólnotę narodową. I wydaje się, że dopiero taka wspólnota wymaga określonej organizacji instytucjonalnej. A zatem podstawą powstania państwa w sposób naturalny jest naród jako wspólnota kulturowo-gospodarcza. Państwo staje się bowiem instytucjonalną organizacją szerokiej wspólnoty narodowej. W przypadku państwa zasadniczą rolę odgrywa bowiem ten wymiar instytucjonalny oparty na prawnej organizacji współdziałania społeczności narodowej. Państwo nie jest przecież dowolnym zbiorowiskiem mieszkańców czy ludności. Państwo jest działającą w interesie społecznym organizacją polityczną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz