Autor zwraca uwagę, na tworzenie nowych wizji społecznych. Jednak podkreśla fakt, że jest to związane ze specyficznym pojmowaniem człowieka. Okazuje się, że odrzuca się tradycyjne rozumienie duchowości człowieka, a jednocześnie jest mowa o nowej pouvoir spirituel albo desir du pouvoir. Jednakże ta nowa siła duchowa okazuje się być podporządkowana namiętnościom. Już u Helwecjusza namiętności przestają być odpowiedzialne za chaos duszy lecz stają się podstawową siłą, na której opiera się postępowanie człowieka. (s.103) Wielkie namiętności stanowią twórcze zarodki myśli. (s.70)
Takie myślenie i takie postępowanie badawcze Autor nazywa wprost chorobą duchową, która prowadzi do odrzucenia realnej duchowości człowieka. Taka choroba skutkuje negacją transcendencji człowieka (z jednej strony pominięcie odniesienia do Boga Stwórcy, a z drugiej strony zanegowanie nadprzyrodzonej realności samego człowieka). Można więc mówić o jakiejś duchowej ślepocie. To powoduje, że myślicielom wydaje się, że moralna i religijna duchowość nie jest człowiekowi do niczego potrzebna. Co więcej, staje się ewidentne, że takie postawienie sprawy ma wyraźny związek z chęcią zapanowania nad człowiekiem (panowaniem nad ludźmi en masse). Bo tylko chęcią panowania nad ludźmi można tłumaczyć proponowane wizje porządku społecznego, gdzie pojedynczy człowiek zostaje całkowicie podporządkowany ideologicznej władzy rewolucji lub państwa (najlepiej ogólnoświatowych).
Takie propozycje zmian społecznych i politycznych można wprowadzić albo przy pomocy reform demokratycznych albo przewrotów rewolucyjnych. W XIX wieku stawiano na przewrót rewolucyjny. Jednak okazało się, że proponowane radykalne zmiany wymagały stosowania przemocy. Takie podejście nie mogło znaleźć poparcia społeczenego. Dlatego dzisiaj zmieniono taktykę. Zaproponowano drogę przez instytucje, żeby uzależnić od siebie jak najszersze rzesze społeczeństwa. Widzimy więc, że społeczeństwa zostały już uzależnione od władzy politycznej w takim stopniu, że nie są w stanie przeciwstawić się temu. Po prostu dawną przemoc przy wprowadzaniu ideologii zastąpiono stopniowym uzależnieniem, tak jak to się dzieje przy używaniu narkotyków (np. przy paleniu papierosów). Społeczeństwa demokratyczne zostały przy użyciu mediów uzależnione od ideologicznej propagandy partii politycznych dodatkowo zakrapianej różnymi przekupstwami (vide tzw. "granty naukowe").
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz