Człowiek do szczęśliwego życia potrzebuje przede wszystkim osobowego wsparcia. Skąd płynie takie wsparcie? Pochodzi ono wyłącznie ze strony wspólnoty osobowej. Wspólnotą osobową jest rodzina (zawiązana na mocy sakramentalnego małżeństwa) oraz Kościół jako wspólnota religijna (zawiązana na mocy sprawczej Osoby Boskiej).
Bez pomocy wspólnoty osób i bez wsparcia relacjami osobowymi człowiek traci aktywność osobową, a tym samym staje się podatny na wszelkie wpływy zewnętrzne (na naciski propagandowe czy presję środowiskową albo na uleganie zwykłym przyjemnościom). Człowiek pozbawiony życia osobowego będzie jedynie manekinem przestawianym lub popychanym w różne strony. A co więcej, taki człowiek świadomie lub podświadomi akceptuje swoją sytuację popychadła, bo nie zna niczego lepszego. Oczywiście zdarzają się przypadki, że okoliczności zewnętrzne wypychają człowieka na sam szczyt hierarchii społecznej. Ale wątpliwe, żeby taki człowiek był szczęśliwą osobą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz