Rozumienie naszego człowieczeństwa nie polega na wysłuchiwaniu wszelkich poglądów, opinii i ocen sytuacyjnych. Rozumienie człowieka jest poznawaniem i wnikaniem w jego realność. Dotyczy to pełnej realności człowieka -- przede wszystkim jego realności egzystencjalnej, ale również realności duchowej i cielesnej. Aby jednak zrozumieć realność egzystencjalną człowieka, konieczna jest akceptacja i uznanie przyczynowej roli Boga. Nie można wyobrazić sobie osobowej realności człowieka bez przyczynowej łączności i zależności od Osobowego Boga. Odwołując się do wypowiedzi naszego Papieża, nie można zrozumieć człowieka bez odniesienia do Chrystusa. Dopiero w tym teologicznym kontekście możemy podejmować próby zrozumienia egzystencjalnej realności osoby i ludzkiego życia.
Trzeba ponadto wiedzieć, że odwoływanie się do ewolucji przyrodniczej przy wyjaśnianiu realności człowieka powoduje radykalne ograniczenie tej realności i sprowadzenie jej do poziomu cielesnej materialności. Realność człowieka nie sprowadza się jedynie do jego cielesności, co było oczywiste od początku refleksji nad życiem człowieka. Z kolei rozumienie człowieka na podstawie jego działalności artystycznej i technicznej, lub na podstawie jego poglądów albo twórczości literackiej jest wyłącznie oceną jego aktywności kulturowej i przenikaniem w twórczy wymiar jego człowieczeństwa. Nie stanowi to jednak poznania faktycznej realności człowieka, nawet jego realności duchowej. Zdajemy sobie sprawę, że kultura (jako działalność twórcza) wykracza poza naszą ludzką naturę oraz że stanowi ważny element ludzkiego życia. Ale działalność kulturotwórcza kieruje się wolnością myślenia, które pojawia się na gruncie umysłu będącego władzą duszy, jednak myślenie nie tworzy czegoś realnego a jedynie rozwija możliwości twórcze.
Trzeba wyraźnie stwierdzić, że próba zrozumienia człowieka na podstawie nawet najszerzej rozwijanego dialogu między ludźmi do niczego nie prowadzi. Będzie to jedynie swobodna wymiana poglądów, które w dzisiejszych czasach są zależne raczej od przekazów medialnych (czyli opowiadanych bzdur politycznych lub celebryckich). Dawniej poglądy społeczne były ugruntowane na osobistym przekazie tradycyjnych prawd i rozumienia realności. A dziś poglądy społeczne bazują jedynie na emocjonalnym przeżywaniu swobody wypowiedzi. Niestety, okrzyczana wolność słowa spowodowała swobodne głoszenie dowolnych bredni i głupstw. Prawda tego, co realne, zwłaszcza realności człowieka, straciła zupełnie na znaczeniu. Przecież łatwiej jest powtarzać okrzyczane brednie i nieprawdy, niż dociekać podstaw rzeczywistości. Dlatego konieczna jest realistyczna filozofia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz