7.U człowieka stworzony akt
istnienia jest wewnętrzną zasadą i przyczyną realności całego ludzkiego bytu.
To stworzone istnienie posiada trzy własności osobowe oraz trzy własności
nieosobowe związane zaś bezpośrednio z życiem. Własności osobowe – prawda,
dobro, piękno – tworzą podmiotowość osoby. Natomiast własności związane z
życiem (życiodajne) – jedność, różność, życie (ruch ożywczy) – stanowią
podmiotowość ożywczą życia (egzystencjalnego). Podmiot osobowy poprzez swoje
własności przyczynuje i wyznacza ludzką duchowość, czyli władze duchowe umysłu,
woli i uczuciowości, natomiast podmiot ożywiający (vitalitas) przyczynuje i
kształtuje naszą cielesność, czyli żywy organizm ludzki.
8.Dlatego człowieka możemy
określić jako osobę uduchowioną i ucieleśnioną. Można również dodać, że osoba i
życie człowieka pochodzą bezpośrednio od Boga. Jednak wyposażenie duchowe i
cielesne są już tworzone (przy udziale przyczyn drugorzędnych) przez
odpowiednie podmiotowości istnienie, które otrzymały potrzebną moc sprawczą od
samego Boga.
9.Tak więc w przypadku człowieka
centrum aktywności stanowi stworzony akt istnienia, który otrzymał i posiada
dwa rodzaje aktywnej podmiotowości, jakimi są osoba i życie (ożywcza żywotność)
[persona et vitalitas].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz